Die kollega kners op haar tande

Alles en almal is deesdae 'n irritasie en daar is min mense waarvan die kollega regtig hou. En as iemand weer noem dat almal maar hierdie tyd van die jaar so voel, gaan die kollega hul met meubels en toebehore (wat oor 6 jaar afgeskryf word) gooi.

Wat as jy eendag nie van jou kinders hou nie? As hulle jou grensloos irriteer? Wat dan?

Beter nuus - die eksamens is oor en na ure kan die kollega darem nou weer 'n glas wyn drink om die senuwees te streel.

chaos

ijjdslksaCKSNC iaweiuPQIWPaio iqwp[ OP[Ofsdkjkajkdksdl
Pa'dop js dfp SFIOSJPOFOD dIAOPISKPASKjufjdfvj
jkdffisujf ijwaiQJDO JHIFJFJVDCJVkfdfjfvkcjvj

dit is hoe die kollega se kop huidiglik raas.

'n Lig gaan vir die kollega aan

Die kollega is nie mal, depressief of psigoties nie. Die kollega is net moeg, oorwerk en uitgeput.

Die kollega omhels haar meer destruktiewe kant

Die kollega se lewe voel leeg en doelloos. Daar is niks, daar is niemand, net die ewige soeke na dit wat nie te vinde is nie. Die kollega wonder of dit nou maar is hoe dinge gaan wees, want hoe word ‘n lewe weer vol? Die kollega is moeg, die kollega is hartseer, die kollega is sonder enige energie en ergste van alles, die kollega het nie ‘n plan nie. Die kollega het altyd ‘n plan. Nou is die kollega planloos en moedeloos.


(Some feelings are just such a part of who you are, that no matter what your life is presently like, at some point you will inevitably feel the old feelings again. It is impossible for feelings to disappear, they merely become dormant and secretely wait for an opportunity to arise once more. They are mostly gone, but never completely. I see this in everyone around me. It is the only truth I can see clearly.)

Die kollega het soms Engelse gedagtes.